Ελληνισμός στα χρόνια Του Ιησου

Ένα κείμενο που το αναδημοσιεύουμε από  τον διαδικτυακό φίλο Χρήστο Ν. 

ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΩΝ. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ

Ο Καθηγητής της Ιστορίας της Επιστήμης κ Κωννσταντίνος Γεωργακόπουλος, γνωστός από τα έργα του: «ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ» και «ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΑΤΡΟΙ σχετικώς με τους Εβδομήκοντα Αποστόλους του Ιησού Χριστού λέει τα εξής :

ΟΙ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

Ευρύτερος κύκλος μαθητών του Χριστού. Μετά την εκλογή των 12 Αποστόλων ο Ιησούς Χριστός εξέλεξε άλλους 70 (Ο΄) και τους προαπέστειλε στις περιοχές που επρόκειτο να επισκεφθή με εντολή να προετοιμάσουν τον ερχομόν Του. Αυτό αναφέρεται μόνον εις το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον (κεφ. Ι΄, 1-17):

«Μετά δε ταύτα ανέδειξεν ο Κύριος και ετέρους εβδομήκοντα, και απέστειλεν αυτούς ανά δύο προ προσώπου αυτού εις πάσαν πόλιν και τόπον ου ήμελλεν αυτός έρχεσθαι. Έλεγεν ουν προς αυτούς˙ ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι… αποστέλλω υμάς ως άρνας εν μέσω λύκων…Υπέστρεψαν δε οι εβδομήκοντα μετά χαράς λέγοντες˙ Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματι σου…»

Η Χριστιανική Ορθόδοξος Εκκλησία τιμά την μνήμη τους την 4η Ιανουαρίου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:

1. Αμπλίας

2. Ανανίας

3. Ανδρόνικος

4. Απελλής

5. Απολλώ

6. Αρίσταρχος

7. Αρίσταρχος

8. Αριστόβουλος

9. Αρτέμων

10. Ασύγκριτος

11. Αχαϊκός

12. Επαινετός

13. Επαφρόδιτος

14. Έραστος

15. Ερμάς

16. Ερμής

17. Εύοδος

18. Ζηνάς

19. Ζήνων

20. Ηρωδίων

21. Ηρωδίων

22. Ιάσων

23. Κάρπος

24. Κλήμης

25. Λίνος

26. Λουκάς

27. Λούκιος

28. Νάρκισσος

29. Νικάνωρ

30. Ολυμπάς

31. Ονησίφορος

32. Παρμενάς

33. Πετροβάς

34. Πούδης

35. Πρόχορος

36. Σίλας

37. Σιλουανός

38. Σίμων

39. Στάχυς

40. Στεφανάς

41. Στέφανος

42. Σωσθένης

43. Σωσίπατρος

44. Τίμων

45. Τρόφιμος

46. Τυχικός

47. Τυχικός

48. Φιλήμων

49. Φίλιππος

50. Φίλιππος

51. Φλέγων

ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΜΕ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

1. Γάϊος 7. Μάρκος

2. Ιούστος 8. Ουρβανός

3. Καίσαρ 9. Ρούφος

4. Κουάρτος 10. Τερέντιος

5. Κρίσκης 11. Φορτουνάτος

6. Μάρκος

ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΜΕ ΕΒΡΑΪΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

1.Άγαβος 5. Ιάκωβος

2. Βαρνάβας 6. Ιούδας ο Θαδδαίος

3. Βαρσαβάς 7. Ιωσή

4. Ιάκωβος ο Αδελφόθεος 8. Ματθίας

Το ποσοστό των ελληνικών ονομάτων (51 στα 70) είναι περίπου 75% δηλαδή 3 στους 4 ήταν πιθανότατα Έλληνες.

Ερώτημα: Γιατί ο Ιησούς Χριστός επέλεξε τόσους Έλληνες;

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

άλλη μελέτη από το διαδύκτιο :

Μέρος 1ον

- Ελληνες και Ιησούς Χριστός

" Ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων. Ελύληθε η ώρα ίνα δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου."

Ιωάννης 12,23

Ηλθε η ώρα για να δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου, απεκρίθη ο Ιησούς όταν του γνωστοποιήθηκε ότι Ελληνες εζήτησαν να τον συναντήσουν. Οι Ελληνες αυτοί, όπως αναφέρεται στο Ευαγγέλιο ήταν "εκ των αναβαινόντων να προσκυνήσωσιν εν τη εορτή".

Πράγματι οι Ελληνες αυτοί κατά την ίδια εποχή της ιουδαϊκής εορτής σε αντίθεση με τους Ιουδαίους οι οποίοι λάτρευαν τον Ιεχωβά σε άλλους ναούς, μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα με σκοπό

να προσκυνήσουν στο ιερό του Μειλιχίου Διός, στο ιερό των Σολύμων, από το οποίο έλαβε την προσωνυμία της η πόλη των Ιεροσολύμων.

Η φυλή των Σολύμων ήταν ελληνικής καταγωγής και η ονομασία τους προέρχεται από τον Σόλυμο, τον υιό του Διός και της Χαλκήνης.

"Το έθνος των Σολύμων, που είναι οι σημερινοί Πισίδες, πήραν την ονομασία τους από τον Σόλυμο, τον υιόν του Διός και της Χαλκήνης."

Ηρωδιανός,Περί καθολικής Προσωδίας,ζ,172

Στη χώρα των Σολύμων έφτασε ο Σαρπηδών, όταν εξορίστηκε από τον αδελφό του Μίνωα. Ο Σαρπηδών, ο Μίνωας και ο Ραδάμανθυς υπήρξαν υιοί του Διός και της Ευρώπης. Η ονομασία ΕΥ-Ρ-ΩΠΗ είναι συμβολική (όπως όλες σχεδόν οι ονομασίες των αρχαίων Ελλήνων) και δηλώνει το πρόσωπον (ωψ-ωπός),ΩΠΗ,

από το οποίο ρέει (Ρ) ο γόνος του κάλλους και της αρμονίας (ΕΥ).

Ο Σαρπηδόνας, λοιπόν, φιλονίκησε με τον αδελφό του Μίνωα,

αμφισβητώντας την εξουσία του στην Κρήτη. Ο Μίνωας επεκράτησε κατά τη φιλονικία και απεφάσισε να εξορίσει τον Σαρπηδόνα από το νησί.

"Καθώς φιλονικούσαν εις την Κρήτην δια την βασιλείαν οι υιοί της Ευρώπης, ο Σαρπηδών και ο Μίνως, επεκράτησε εις την φιλονικίαν ο Μίνως και εξόρισε τον Σαρπηδόνα και όσους εξεγέρθησαν κατ' αυτού. Αυτοί λοιπόν αφού εξεδιώχθησαν, έφθασαν εις την Ασίαν εις την γην της Μιλυάδος, την οποία τώρα εκμεταλεύονται οι Λύκιοι. Αυτή η χώρα την παλαιά επόχή ήταν η

Μιλυάς, οι δε Μίλυοι τότε ονομάζοντο Σόλυμοι."

Ηρόδοτος, Ιστορίαι,1,173,4

Οταν ο Σαρπηδών εξορίστηκε από την Κρήτη, κατέφυγε στην περιοχή της Μιλυάδος, στα παράλια της Ιωνίας. Εκεί, απέναντι από τη Σάμο, ίδρυσε την πόλη Μίλητο, έχοντας πρότυπο την ομώνυμο πόλη Μίλητο της Κρήτης.

"Μίλητος δε, η Κρητική αύτη, προϋπήρχε της Ασιανής Μιλήτου, ήν έκτισεν ο παλαιός Σαρπηδών αγαγών οικήτορας και καλέσας αυτήν κατά τον Γεωγράφον εκ της Κρητικής Μιλήτου."

Ευστάθιος,Παρεκβολαί εις την Ιλιάδα,1,486

Η Μίλητος σύντομα κατέστη η πλουσιότερη πόλη της Ιωνίας και

ανακηρύχθηκε πρώτη σε εξαγωγή πολιτισμού με την ίδρυση περισσοτέρων των ογδόντα αποικιών στα παράλια της Μεσογείου.

Οι Σόλυμοι άρχισαν να εξαπλώνονται ανατολικά επικοίζοντας ολόκληρο το νότιο τμήμα της σημερινής Τουρκίας μέχρι την Κιλικία

("Είναι έθνος που κατοικεί εις την Άσπενδον και την Κιλικίαν-Ηρωδιανός,Περί καθολικής Προσωδίας,βιβλ.ζ,175), στα σύνορα της σημερινής Συρίας με την νοτιοανατολική Τουρκία.

Από εκεί συνεχίζοντας την επέκτασή τους κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου, κατευθύνθηκαν όχι πλέον ανατολικά αλλά νότια, προς την περιοχή της Παλαιστίνης. Εκεί ίδρυσαν το ιερό των Σολύμων, το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Μειλίχιο Δία. Προς αυτό το ιερό κατευθύνονταν οι Γαλιλέοι Ελληνες οι οποίοι ζήτησαν να συναντήσουν τον Ιησού.

Η πόλη η οποία ιδρύθηκε έχουσα κέντρο το ιερό των Σολύμων, ονομάσθηκε Σόλυμα και αργότερα Ιεροσόλυμα (Ιερό-Σόλυμα, εκεί όπου βρίσκεται το Ιερό των Σολύμων).

"Διότι ταχύτερον έναντι αυτού εδώ του απαισίου φόνου θα καθιερώσει σεμνήν εορτήν εις αυτήν εδώ την χώραν και εις την χώραν των Σολύμων θα ιδρύσει ιερόν."

Γρηγόριος Ναζιανζηνός,Το κοσμοσωτήριον Πάθος του Χριστού,σ.969

Η πόλη των Ιεροσολύμων, όπως μας πληροφορεί και ο Ευσέβιος Καισαρείας, ιδρύθηκε και κατοικείτο από Ελληνες! Επιπλέον ουδείς Ιουδαίος ετόλμησε να επιχειρήσει την υποταγή της.

"Αυτήν λοιπόν την Ιερουσαλήμ την κατοικούν Ελληνες και ουδείς Ιουδαίος δεν τολμά να γίνει κατακτητής αυτού του τόπου."

Ευσέβιος,Σχόλια εις τον Ησαϊα,1,172

Ακόμη και τα όρη τα οποία βρίσκονται στην περιοχή των Ιεροσολύμων, έλαβαν την ονομασία τους από τους Ελληνες Σόλυμους.

"Και τα Ιεροσόλυμα εν τοις παρ'Ελλησι Σολύμοις ονομαζομένοις όρεσι κείσθαι."

Ευσέβιος,Ευ.Προπαρασκευή,9,9

Εκτός από τα Ιεροσόλυμα, υπήρχε άλλη μια ελληνική πόλη που έλαβε την ονομασία της από τους Σολύμους, η πόλη Σαλήμ ή Συχέμ. Το αρχικό όνομα της πόλεως ήταν Σίκιμα, εν συνεχεία έλαβε την ονομασία Σαλήμ, ενώ όταν κατακτήθηκε από τους Εβραίους του Αβραάμ που εγκαταστάθηκαν στη γη της Χαναάν, η πόλη έλαβε την ονομασία Συχέμ από τον ομώνυμο εγγονό του

Ιακώβ.

"Συχέμ ή και Σίκιμα ή και Σαλήμ, πόλις Ιακώβ νύν έρημος.

Δείκνυται δε ο τόπος εν προαστείοις Νέας πόλεος".

Ευσέβιος,Ονομαστικόν,σ.150

Τα Σίκιμα, αποτελούσαν προάστειο της Νεαπόλεος και όπως μας πληροφορεί ο Μιλήσιος περιηγητής Αλέξανδρος Πολυίστωρ, ήταν πανάρχαια ελληνική πόλη που ιδρύθηκε από τον Σικίμιον, τον υιό του Ερμού.

"Τα δε Σίκιμα φησι Θεόδοτος εν τω Περί Ιουδαίων από Σικιμίου του Ερμού λαβείν την ονομασίαν. Τούτον γαρ και κτείσαι την πόλιν...Υστερον δε φησιν αυτήν υπό Εβραίων κατασχεθήναι, δυναστεύοντος Εμμώρ υιόν γεννήσαι Συχέμ".

Αλέξανδρος Πολυίστωρ,Αποσπάσματα,9

Στην κορυφή του υψηλότερου λόφου της πόλεως των αρχαίων Σικίμων, υπήρχε ιερό του Υψίστου Διός. Ο Εβραίος ερευνητής Mt.Gerizin κατάφερε να ανακαλύψει το ιερό του Διός, ύστερα από μελέτη των αρχαίων νομισμάτων της πόλης, τα οποία χρησιμοποίησε ως χάρτες αφού αυτά είχαν επάνω τους αναπαραστάσεις των πόλεών τους. Μεταξύ των αρχαίων ελληνικών νομισμάτων που εκτίθενται στο Εβραϊκό Μουσείο των Ιεροσολύμων, συγκαταλέγονται και νομίσματα στα οποία εικονίζεται το σύμβολο του ιερού των Σολύμων και αναγράφονται οι λέξεις "ΙΕΡΟ - ΣΟΛΥΜΩΝ" στην ελληνική γλώσσα φυσικά.

Ο Αλεξανδρινός φιλόσοφος Φίλων αναφέρει ως χαρακτηριστικό της πόλης Συχέμ "την δρύν την υψηλήν", το δέντρο σύμβολο του Διός που χαρακτήριζε και το πανάρχαιο μαντείο του στη Δωδώνη.

"Εξελθών ουν εκ των κατά την Χαρράν τόπων ο νους λέγεται διοδεύσαι την γην έως του τόπου Συχέμ επί την δρύν την υψηλήν".

Φίλων,De migratione Abrahami,216

Εκτός από τα αρχαία Σίκιμα και τα Ιεροσόλυμα, ιερό τους Διός υπήρχε και στο όρος Κάρμηλος, το ιερό όρος τους Διός δυτικά της Γαλιλαίας, στο οποίο περιηγήθηκε ο μεγάλος γεωγράφος Σκύλαξ ο Κυρανδεύς τον 5ο π.Χ αιώνα.

"Κάρμηλος όρος ιερόν Διός".

Σκύλαξ,Περίπλους,104,22)

Στην περιοχή της Παλαιστίνης, εκτός από τους Ιωνες Σολύμους,

εγκαταστάθηκαν και οι Φιλισταίοι Κρήτες, από τους οποίους η ευρύτερη περιοχή ονομάστηκε Φιλιστίνη και αργότερα Παλαιστίνη.

"Αυτούς δε τους (Φιλισταίους) εμείς τους ονομάζουμε

Παλαιστινίους".

Θεοδώρητος,Ερμηνεία εις τους Ψαλμούς,σ.1533

Ετυμολογικά η λέξη Φιλισταίος προέρχεται από τη λέξη φίλος και τη ρίζα σταίην, που παράγει το ρήμα ίσταμαι (στέκομαι). Ευρύτατα διαδεδομένα στον ελληνικό χώρο ήταν τα αρχαία ονόματα Φίλιστος, Φιλίστη και Φιλίστα, που έχουν ρίζα τους το επίθετο φίλος.

Φιλισταίος ήταν και ο γιγαντόσομος Γολιάθ ο οποίος, κατά τους

Εβραίους, ηττήθηκε από τον Δαυίδ σε πόλεμο μεταξύ Φιλισταίων και Ιουδαίων. Μία ακόμη φανταστική ιστορία καθώς οι Εβραίοι θέλησαν και αυτοί να αποκτήσουν έναν ήρωα αντίστοιχο προς τον Οδυσσέα, ο οποίος τύφλωσε και κατέβαλε τον γιγαντόσωμο Κύκλωπα.

 Μέρος 2ον

"Ιδού η ρομφαία Γολιάθ του Φιλισταίου, όν επάταξας εν τη κοιλάδι Ηλά".

Ευσέβιος,Σχόλια εις τους Ψαλμούς,σ.293

Το πραγματικό όνομα του Φιλισταίου γίγαντα δεν είναι το εβραϊκό

Γολιάθ, αλλά το ελληνικό Γολιάθης, το οποίο συγκεκομμένο κατά την κατάληξη, μετατράπηκε στην εβραϊκή διάλεκτο σε Γολιάθ.

"Γολιάθης. Αυτός είναι Παλαιστίνιος άνδρας γιγαντόσωμος...ο

ίδιος εις την εβραϊκήν διάλεκτον αναφέρεται ως Γολιάθ".

Λεξικό Σούδα

Οι Κρήτες Φιλισταίοι έδωσαν νέα ώθηση στον πολιτισμό της περιοχής, χωρίς ποτέ να χάσουν την επαφή τους με τον κυρίως ελλαδικό χώρο.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Παλαιστινίου σοφιστή Γενέθλιου, ο οποίος, αν και η καταγωγή του ήταν από την περιοχή της Πέτρας, αρχαίας πόλης της σημερινής Ιορδανίας, μετοίκησε στην Αθήνα όπου εκπαίδευσε τον γνωστό Καλλίνικο.

"Γενέθλιος, υιός του Γενεθλίου, Παλαιστίνιος από την περιοχή της Πέτρας, σοφιστής, μαθητής του Μινουκιανού και του Αγαπητού, εξεπαίδευσε εν συνεχεία εις την Αθήναν τον Καλλίνικο".

Λεξικό Σούδα

Οι Ελληνες λοιπόν ήταν ήταν κυρίαρχοι της ευρύτερης περιοχής της Παλαιστίνης και των ακτών του σημερινού Ισραήλ, είτε ως Σόλυμοι, είτε ως Κρήτες Φιλισταίοι, είτε ως απόγονοι των Μακεδόνων του Αλεξάνδρου, είτε ως άλλοι Αιγαιοπελασγοί άποικοι. Ζούσαν όλοι εκεί πάρα πολλά χρόνια πριν την έλευση του Ιησού Χριστού. Απ'αυτό συνάγεται και δικαιολογείται η έντονη παρουσία των Ελλήνων στις περιοχές που έζησε ο Ιησούς.

Επιπλέον η επαρχία της Γαλιλαίας στην οποία μεγάλωσε και δίδαξε ο Ιησούς, ήταν κατεξοχήν η επαρχία των Ελλήνων, από την οποία κατάγονταν οι μαθητές του Χριστού.

Η ονομασία Γαλιλαία αποτελείται από την λέξη Γα, που στη δωρική και την αιολική διάλεκτο είναι η Γη και τη λέξη Λίλαια που είναι η αρχαία πόλη της Φωκίδας, 80 στάδια από τους Δελφούς. Οπως η Γαλιλαία ήταν χώρα παραλίμνια πλησίον της λίμνης Γεννησαρέτ, παρομοίως και η Λίλαια ήταν κτισμένη στις πηγές του Κηφισού ποταμού.

"Στην πόλη Λίλαια υπάρχει θέατρο, αγορά και λουτρά. Υπάρχουν επίσης και ιερά του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος...Η Λίλαια είναι μία από τις Ναϊάδες νύμφες, κόρη του Κηφισού και από το όνομα της ονομάστηκε η πόλη Λίλαια. Σ'αυτήν έχει τις πηγές του ο Κηφισός ποταμός".

Παυσανίας,Ελλάδος Περιήγησις,10,33

Η ετυμολογία της λέξης Γαλιλαία προέρχεται από τη λέξη Γα και τη λέξη αλία που είναι συνηρημένος τύπος της αιτιατικής του ουσιαστικού αλιεύς και συνολικά σημαίνει η γη της αλιείας που βρίσκεται γύρω από τη λίμνη Γεννησαρέτ. Κατά μια άλλη εκδοχή η ετοιμολογία της λέξης Γαλιλαία, προέρχεται από το ουσιαστικό αλιαία, που σημαίνει ηλιαία (λεξικό Lidell-Scott) και σχετίζεται με τον ήλιο και το φως, ανάγοντας έτσι την Γαλιλαία σε γη του φωτός και του πνευματικού χρίσματος, η οποία υποδέχτηκε το Φως του κόσμου.

Μεταξύ των ελληνικών πόλεων της Γαλιλαίας περιλαμβάνονται η Κανά, τα Νάζαρα, τα Μάγδαλα, η Αρεθούσα, κ.ά. Ελληνική είναι και η ονομασία της λίμνης Γεννησαρέτ, αλλά και του Ιορδάνη ποταμού, που είναι αναγραμματισμός της λέξης Ηριδανός.

Από την πόλη της Ναζαρέτ, που είναι τα αρχαία Νάζαρα, προσδόθηκε στον Ιησού η ονομασία Ναζωραίος. Δεν ονομάστηκε Ναζαρηνός, όπως συνηθιζόταν για όλους τους κατοίκους αυτής της πόλης, αλλά Ναζωραίος, διότι ήταν στην όψη Ωραίος.

Εκτός από την χώρα της Γαλιλαίας, κατάμεστη από Ελληνες ήταν και η γειτονική χώρα της Δεκαπόλεως, που ήταν μια ομοσπονδία από δέκα ελληνικές πόλεις της Παλαιστίνης, οι περισσότερες από τις οποίες ιδρύθηκαν κατά την εκστρατεία του Μ.Αλεξάνδρου. Μεταξύ των πόλεων της Δεκαπόλεως και της επίσης ελληνόφωνης γειτονικής επαρχίας της Περαίας περιλαμβάνονται η Σκυθόπολη ή Νύσσα, ο Ιππος, η Γέρασα, τα Γάδαρα, το Δίον και η Πέλλα. Η τελευταία πόλη ιδρύθηκε από τον Σέλευκο τον Νικάνορα (έστι δε και Γάδαρα κώμη Μακεδονίας-Ηρωδιανός), τον στρατηγό του Μ.Αλεξάνδρου προς τιμήν της κοινής τους γενέτειρας που ήταν

η Πέλλα της Μακεδονίας. Εκτός από την Πέλλα, με τις ίδιες ονομασίες συναντώνται στη Μακεδονία και οι πόλεις Δίον και Γάδαρα.

"εκ δε τών Γαδάρων Φιλόδημός τε ο Επικούρειος και Μέλαγρος και Μένιππος ο σπουδογέλοιος και Θεόδωρος ο καθ'ημάς ρήτωρ".

Στράβων,Γεωγραφικά,16,2,29

Οι Μακεδόνες κάτοικοι της Πέλλας, της Δεκαπόλεως, μαζί με τους

κάτοικους της γειτονικής επαρχίας της Περαίας ήταν αυτοί που ως επί το πλείστον πίστευσαν στον Χριστό!

"Πάντες όσοι επίστευσαν στον Χριστό ως επί το πλείστον

κατοικούσαν στην Περαία και στην πόλη Πέλλα που συγκαταλέγεται στην Δεκάπολη η οποία αναφέρεται στο Ευαγγέλιον".

Επιφάνιος,Πανάριον,τομ.1,σ.33 5

Στην επαρχία της Δεκαπόλεως αναφέρεται και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.

"Και ηκολούθησαν αυτόν όχλοι πολλοί από της Γαλιλαίας και

Δεκαπόλεως".

Ματθαίος,4,25

Πλήθη λαού προσέρρεαν προς τον Ιησού και από τη γειτονική Συρία, η ονομασία της οποίας είναι επίσης ελληνική, από το άστρο του Σειρίου. Ο πιο επιφανής Ελλην της Συρίας ήταν ο Φερεκύδης, ο δάσκαλος του Πυθαγόρα.

Οι μεγαλύτερες πόλεις της Συρίας, ήταν η Αντιόχεια, η Σελεύκεια και η Λαοδίκεια, οι οποίες επίσης ιδρύθηκαν από τον Σέλευκο τον Νικάνορα, ο οποίος διετέλεσε βασιλιάς της Συρίας. Η πόλη της Αντιόχειας που ήταν η πρωτεύσουσα της Συρίας είχε πληθυσμό που έφτανε το μισό εκατομμύριο. Η αρχαιότερη όμως πόλη της Συρίας και σημερινή πρωτεύουσά της, είναι η πόλη της Δαμασκού, που ιδρύθηκε από τον Δάμασκο, υιό της Αλημήδης.

Ελληνες προσκυνητές λοιπόν προσήλθαν στα Ιεροσόλυμα και

στον Φίλιππο λέγοντάς του: Κύριε θέλουμε να δούμε τον Ιησού.

Ο Ιησούς αρχίζει το κοσμοσωτήριο έργο του από χώρα Ελλήνων και οι πρώτοι μαθητές Του είναι Ελληνες αλιείς, γι'αυτό και έχουν ονόματα ελληνικά, όπως ο πρωτόκλητος Ανδρέας, ο Σίμων, ο Ιωάννης, ο Φίλιππος.

Γι'αυτό τότε η αναφορά των Ελλήνων έγινε στην αφετηρία και ως Γαλιλαίοι οι Ελληνες προσήλθαν στον Φίλιππο, διότι ήταν και αυτός Γαλιλαίος, για να δείξει σ'αυτούς τον Ιησού, τον οποίον ήθελαν να δουν όπως αναλύει και ο Επίσκοπος Αλεξανδρείας Κύριλλος ερμηνεύοντας το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο (τομ.2,σ.308).

Οι πρώτοι μαθητές τους οποίους κάλεσε ο Ιησούς κοντά του ήταν Ελληνες αλιείς από τη Γαλιλαία, ο Ανδρέας και ο αδελφός του Σίμων.

"Ενώ περπατούσε κοντά εις την λίμνην της Γαλιλαίας είδε τον

Σίμωνα και τον Ανδρέαν τον αδελφό του Σίμωνος, οι οποίοι έρριχναν τα δίχτυα εις την λίμνην, διότι ήσαν αλιείς. Και ο Ιησούς τους είπε,"Ακολουθήστε με και θα σας κάμω αλιείς ανθρώπων".Και αμέσως άφησαν τα δίχτυα τους και τον ακολούθησαν".

Μάρκος,1,16

Τα ονόματα Ανδρέας και Σίμων αποδίδονται σε αρχαίους Ελληνες.

"Οτι Σικυωνίοις έχρησεν η Πυθία εκατό έτη...ένεκα μάγειρας ός εκαλείτο Ανδρέας".

Διοδ.Σικελιώτης,Βιβλιοθήκη ,8,24

"Σίμων Αθηναίος, σκυτοτόμος.Ούτος ερχομένου Σωκράτους επί τω εργαστηρίω και διαλεγομένου τινά,ων εμνημόνευσεν υποσημειώσεις εποιείτο"

Διογ.Λαέρτιος,Βίοι Φιλοσόφων,2,122

Το όνομα Σίμων με αναγραμματισμό μας δίνει το όνομα Μίνως, το όνομα του γενάρχη των κρητικών φυλών που κατέκλυσαν την περιοχή της Παλαιστίνης και του σημερινού Ισραήλ, αιώνες πριν την εμφάνιση των Εβραίων στις ανατολικές ακτές της Μεσογείου.

Ελληνικό ήταν και το όνομα του Φιλίππου, με πιο γνωστό από τους αρχαίους Ελληνες, τον Φίλιππο Β', τον πατέρα του Μ.Αλεξάνδρου.Ελληνική ετυμολογία έχουν και τα ονόματα των αποστόλων Θωμά και Ναθαναήλ. Το όνομα Θωμάς προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη θώμα, που σημαίνει θαύμα, ενώ το όνομα Ναθαναήλ, προέρχεται από το συνθετικό αθάνα και ηλ,

και σημαίνει ο ήλιος της αθανασίας-της αιωνιότητας.

Ολα τα ονόματα με κατάληξη το συνθετικό -ηλ, υποδηλώνουν την καταγωγή από τον ήλιο και το Φως, όπως οι αρχάγγελοι Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ.

Το όνομα Μιχα-ήλ προέρχεται από το Μύχα-ήλ και σημαίνει το ενδότατο σημείο του ήλιου. Ελληνική ετυμολογία έχει και η λέξη που ορίζει το έθνος των Εβραίων, δηλαδή η λέξη Ισ-ρα-ήλ, η οποία αποτελείται από τα συνθετικά Ις,Ρα και Ηλ. Το Ις συμβολίζει την Ισιδα-Δήμητρα, το Ρα είναι ο Ηλιακός Λόγος και το Ηλ είναι ο υιός του ηλίου ο ηλιογόνος.

Για το λόγο αυτό όταν ο Ιησούς αναφέρεται στο Ισραήλ, αναφέρεται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Πέραν της εβραϊκής γραφής, ελληνική προέλευση έχουν και τα σύμβολα της εβραϊκής αριθμητικής. Ο Εβραίος γλωσσολόγος ερευνητής και καθηγητής του Παννεπιστημίου του Τελ Αβίβ Ιωσήφ Γιαχούντα, μετά από τριακονταετή έρευνα, απέδειξε στο βιβλίο του Hebrew is Greek, ότι το 90% των εβραϊκών και των αραβικών λέξεων είναι ελληνικές. Και είναι λογικό να είναι ελληνικές, διότι όταν ο Αβραάμ και η φυλή του έφτασαν στην Παλαιστίνη

από την γενέτειρά τους Ουρ και τα βάθη της Βαβυλώνας, αντίκρυσαν τον πολιτισμό τών Φιλισταίων Κρητών, με τα πολυόροφα κτίσματα, τα υδραγωγεία, τις βιβλιοθήκες, τα θέατρα και τα λουτρά. Οι Εβραίοι ήταν νομάδες που είχαν προφορικό λόγο, όχι όμως και γραπτό. Επρεπε λοιπόν από κάπου να διδαχθούν και να δανειστούν τη γραφή.

Ελληνική ετυμολογία έχει και το όνομα της Υπεραγίας θεοτόκου Μαρίας η οποία εθεωρείτο στην καταγωγή Α-ρα-μαία. Ηταν η μαία (που σχετίζεται με τη γέννηση του Θείου Βρέφους) και κατάγεται από την γη ενός λαμπρού ήλιου ή αστέρα. Το όνομα Μύριαμ στα εβραϊκά σημαίνει άστρο της θάλασσας.

Οσον αφορά στην ελληνική καταγωγή των μαθητών του Ιησού διαπιστώνουμε ότι ελληνικό είναι και το όνομα του αγαπημένου μαθητή του Ιησού, του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Σύμφωνα με τον ιστορικό χρονογράφο Ιωάννη Μαλάλα, οι Ιωνες Ελληνες που κατάγονταν από από την Ιώ, διδάχτηκαν στο παρελθόν από τον Ιωανέα.

"Οι Ιωνες που προέρχονταν από την Ιω έγιναν αρχηγοί (των

Ελλήνων). Διότι διδάχτηκαν από τον Ιωανέα".

Μαλάλας,Χρονική Ιστορία,Λόγος 2ος,σ.40

Η ετυμολογία του ονόματος Ιωάννης, όπως και του ονόματος Ιωανέας, σχετίζεται με τους Ιωνες και την Ιώ (που ήταν κόρη του Ινάχου και πρώτη ιέρεια της Ηρας), σχετίζεται όμως και με το θριαμβικό επιφώνημα ιωάν.

"βοά τηλωπόν ιωάν".-Σοφοκλής,Φιλοκτήτης,216 "σαμάντριαν ά δε πυράς ενοήσ'ιωάν".-Καλλίμαχος,Αποσπάματα,4,40

 Μέρος 3ο

Αξιοσημείωτος είναι και ο αποσυμβολισμός του ονόματος Ζεβεδαίος, όνομα που έφερε ο πατέρας του Ιωάννου και του Ιακώβου. Οπως μας αποκαλύπτει ο Ευαγγελιστής Μάρκος, ο Ιησούς μετονόμασε τους δύο υιούς του Ζεβεδαίου, Ιωάννη και Ιάκωβο, με το όνομα Βοανεργές που σημαίνει υιοί της βροντής.

"Και τον Σίμωνα τον ονόμασε Πέτρον, τον δε Ιάκωβον, τον υιό του Ζεβεδαίου, και τον Ιωάννην, τον αδελφό του Ιακώβου τους ονόμασε Βοανεργές, τον οποίον σημαίνει υιοί βροντής"

Μάρκος,3,16

Ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος επονομάζονται από τον Ιησού υιοί της βροχής, διότι το όνομα του πατέρα τους φέρει την ονομασία του Δια-χειριστή της βροντής, το όνομα του Ιδαίου Διός. Η λέξη Ιδαίος προέρχεται από το Ιός-Δία.

Η ονομασία Ζεβεδαίος προέρχεται από τα παράγωγα Ζεύς και Ιδαίος και σημαίνει τον Ιδαίο Ζεύς της βροντής και του κεραυνού, φανερώνοντας και τη συγγένεια των υιών του Ζεβεδαίου με τον Ολύμπιο Γενάρχη της βροντής.

Ελληνικό όνομα έχει και ο πατέρας των Αποστόλων Σίμωνος Πέτρου και Ανδρέου, ο Ιωνάς, όνομα που προέρχεται από τον Ιωνά, τον εγγονό του Ελληνα και γενάρχου των Ιώνων. Την ονομασία Ιωνάς είχε και ο προφήτης τον οποίο κατάπιε το κήτος. Η καταγωγή του προφήτη αυτού ήταν από τη γη της Καριαθέμ που βρισκόταν πλησίον άλλης μιας ελληνικής πόλεως του Ισραήλ, της παραθαλάσσιας Αζώτου.

"Ιωνάς ην εκ γης Καριαθέμ πλησίον Αζώτου πόλεως Ελλήνων κατά θάλασσαν".

- Ησύχιος,σ.100

Ο Ιησούς αλλάζει το όνομα του Σίμωνος και τον προφέρει Κηφά, που σημαίνει Πέτρος, δίνοντάς του και πάλι όνομα ελληνικό.

"Εμβλέψας δε εις αυτόν ο Ιησούς είπε. Συ είσαι ο Σίμων, ο υιός του Ιωνά. Συ θα ονομασθής Κηφάς, το οποίον ερμηνεύεται Πέτρος".

Ιωάννης,1,42

Το όνομα Κηφάς, σχετίζεται με τον Κηφέα τον πατέρα της Ανδρομέδας.

Εαν ο Σίμων, ο αδελφός του Ανδρέας και ο πατέρας τους Ιωνάς ήταν Εβραίοι, τότε γιατί είχαν ονόματα ελληνικά και Ελληνες προγόνους;

Και γιατί ο Ιησούς αλλάζει το όνομα του Σίμωνος και του δίνει το όνομα Πέτρος - που στα ελληνικά σημαίνει πέτρα- γνωστοποιώντας του ότι επάνω στην πέτρα θα κτίσει την Εκκλησία του;

Διότι ο Απόστολος Πέτρος, ο αδελφός του Ανδρέας και ο πατέρας τους Ιωνάς ήταν Ελληνες. Οπως Ελληνες ήταν ο Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο αδελφός του Ιάκωβος, ο Απόστολος Θωμάς, ο Απόστολος Ναθαναήλ, ο Απόστολος Φίλιππος και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, που όλοι τους είχαν ονόματα ελληνικά.

Η ονομασία "Ελλην" δεν προσδιορίζει απλά μια φυλή, αλλά είναι τίτλος και αξίωμα που προσδιορίζει τους υιούς του φωτός.

Η ετυμολογία της λέξης Ελλάς αποτελείται από τα συνθετικά Ελ και λας. Το Ελ σημαίνει ήλιος και φως ενώ το λας, προέρχεται από το λάας, που σημαίνει λίθος. Η λέξη Ελλας λοιπόν σημαίνει λίθος φωτός.

Λίθος φωτός είναι η Ελλάς, ως αναπόσπαστο τμήμα του Χριστού που είναι το φως του κόσμου, αλλά και θεμέλιος λίθος στον οποίο στηρίζεται ολόκληρη η ανθρωπότητα, ο αληθινός Λίθος της ζωής.

"και πάντες το αυτό πνευματικό ποτόν έπιναν, διότι έπιναν από πνευματικής πέτρας ακολουθούσης. Η δε πέτρα ήτο ο Χριστός"

Προς Κορινθίους Α',10,5

Ως λίθοι ζώντες όμως οικοδομήθηκαν και οι Ελληνες από τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα, οι οποίοι προσερχόμενοι στον Παρνασσό, μετά τον κατακλυσμό, έρριπταν λίθινους γόνους και δημιουργούσαν ανθρώπους.

"Και αφού διέταξε ο Ζεύς να σηκώσει λίθους και να τους ρίξει

πάνω από το κεφάλι του, αυτούς που έριχνε ο Δευκαλίων γίνονταν άνδρες και αυτούς που έριχνε η Πύρρα γίνονταν γυναίκες. Απ' όπου ονομάστηκαν μεταφορικά και λαοί από το λάας που σημαίνει λίθος".

Απολλόδωρος,Βιβλιοθήκη,1,48,1 0

Η λέξη λάας, που σημαίνει λίθος μας δίνει και την λέξη άλας.

"Σεις είσθε το άλας της γης".-Ματθαίος,5,13

Η λέξη Π-έτρα με την προσθήκη ενός ή ενός ά γίνεται αντιστοίχως

Π-ετέρα και Π-ατέρα, σημαίνοντας έτσι την πύλη την Ετέρα, την πύλη του Πατέρα. Φύλακας αυτής της Πύής είναι ο Απόστολος Πέτρος (Π-έτερος), στον οποίο ο Ιησούς ανέθεσε να κρατάει τα κλειδιά του Παραδείσου.

"Εισέλθετε δια της στενής Πύλης,διότι πλατεία είναι η πύλη και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απωλείαν και πολλοί είναι οι εισερχομένοι δι'αυτής. Επειδή στενή είναι η πύλη και τεθλιμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν".

Ματθαίος,7,13

Το πρώτο γράμμα Π, το πρώτο γράμμα το ονόματος Πέτρος, όχι μόνο λεκτικά ή εννοιολογικά, αλλά και γεωμετρικά σημειολογεί μια πύλη.Την πύλη του Παραδείσου.

Επιβεβαιώνεται έτσι και με την ελληνική σοφία ο αποσυμβολισμός των λέξεων Πέτρα και Πέτρος, η επονομασία του Σίμωνος σε Πέτρο και ο ορισμός του σε φύλακα του Παραδείσου που κρατάει τα κλειδιά της πύλης της αιωνίου ζωής.

"Ησαν μερικοί Ελληνες μεταξύ εκείνων που είχαν ανέβη δια να προσκυνήσουν κατά την εορτήν. αυτοί λοιπόν ήλθαν εις την Γαλιλαίαν και του είπαν "Κύριε θέλομεν να ιδούμε τον Ιησούν". Ερχεται ο Φίλιππος και το λέγει εις τον Ανδρέαν και ο Ανδρέας και ο Φίλιππος το λέγει εις τον Ιησούν. Ο Ιησούς απεκρίθει εις αυτούς 

"Ηλθε η ώρα να δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου. Μόνη η Ελλάς αληθώς ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον, είναι εξακριβωμένο, γεννώσα λογισμόν που συνάπτεται με την

επιστήμην. Αλήθεια, αλήθεια σας λέγω, εαν ο σπόρο του σιταριού δεν πέση εις την γην και πεθάνει, μένει αυτός μόνος, εάν όμως πεθάνη, φέρει πολύν καρπόν".

Ευαγγέλιον Ιωάννου,12,20-Προ της Α' Οικουμ.Συνόδου

Η επίμαχη φράση "Μόνη η Ελλάς αληθώς ανθρωπογονεί...κλπ" έχει αφαιρεθεί από τα νεότερα κείμενα.

Η συγκεκριμένη φράση έχει καταγραφεί και από τον Φίλων (Περί του Προνοία Θεού διοικείσθαι τον κόσμον,66).Ο

Αλεκανδρινός φιλόσοφος γεννήθηκε περί το 25 π.Χ. και απεβίωσε περί το 45 μ.Χ. Εζησε δηλαδή την εποχή του Ιησού και γι'αυτόν τον λόγο ήταν γνώστης ενός μεγάλου μέρους της διδασκαλίας του. Μετά την Ανάλυψη του Ιησού, ο Φίλων συναντήθηκε και έζησε μαζί με τον Απόστολο Πέτρο και τον Ευαγγελιστή Μάρκο στη Ρώμη. Το στοιχείο που τους ένωνε ήταν βέβαια ο Ιησούς.

Ο καθηγητής Πανεπιστημίου Ε.Πρόκος, ερευνώνταςτο 1974 στην Βιβλιοθήκη του Βατικανού ως απεσταλμένως ξένων Πανεπιστημίων, ανακάλυψε την επίμαχη αυτή φράση καθώς και το συγκεκριμένο τμήμα του Ευαγγελίου του Ιωάννη.

Προφανώς οι εν Βατικανό πατέρες ξεγελάσθηκαν από τα Ευρωπαϊκά διαπιστευτήρια του Ελληνα Πανεπιστημιακού και έδωσαν κατά λάθος πρόσβαση στην αλήθεια!

Η σφραγίδα "ARCHIVIUM SECRETUM APOSTOL.VATICANUM" επάνω στα Ευαγγέλια θα έπρεπε να ξυπνήσει πολλές κοιμισμένες συνειδήσεις.

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Ο Γιοσέφ Εζικιήλ Γιαχουντά

ήταν δικηγόρος και καθηγητής τής Εβραϊκής.

Γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1900 στο Ιερουσαλήμ. Ήταν ο γιος του Ισάακ Μπέντζαμιν Εζεκιέλ Γιαχουντά, ερευνητής και ερασιτέχνης γλωσσολόγος. Το 1982 ο Γιαχουντά έγραψε ένα αμφιλεγόμενο βιβλίο

Hebrew is Greek (Τα Εβραϊκά είναι Ελληνικά),

στο οποίο ισχυρίζεται ότι οι εβραϊκές και αραβικές γλώσσες προέρχονται από την

Ελληνική

και ότι τα σύμβολα που αναγνωρίστηκαν διεθνώς ως Εβραϊκά -όπως το αστέρι του Δαβίδ- ήταν στην πραγματικότητα Ελληνικά. Πέθανε το 1995 στο Westcott, Surrey, Αγγλία.

To εξαφανισμένο βιβλίο: Hebrew is Greek (Yahuda Joseph) rar!!!!!!!!!!!

Τετάρτη, 10 Σεπτεμβρίου 2008 8:06 πμ | 14 σχόλια 

Για όποιον ενδιαφέρεται... 

http://rapidshare.com/files/144029226/J ... k.rar.html

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ΒΑΡΑΤΕ !!!!!!!!!!!!!! ιουδαιοχριστιανοί που φοβάστε την έρευνα και τον ελληνισμό (όχι ψευδοελληνισμό)

μεγάλο αγαθό είναι η ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ