« Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ »

Ο πλανήτης γη κατά 80% αποτελείται από νερό, όμως μόνο το 3% από αυτό είναι γλυκό.

     ΄Οπως έχει διαπιστωθεί με βάση μελέτες επιστημόνων η ζωή εξαρτάται από το γλυκό νερό.

       Το νερό, από μόνο του, δημιουργεί στο διάβα του δρόμους, σκαλίζει μονοπάτια, οι χείμαρροι και τα ορμητικά ρεύματα παρασύρουν ότι βρουν μπροστά τους.

        Επίσης, αν κοιτάξει κανείς, εικόνες μέσα από το ίντερνετ ή παρακολουθήσει διάφορα ντοκιμαντέρ που αφορούν τη φύση θα εντυπωσιαστεί από καταρράκτες, από πύργους φτιαγμένους από αμμόλιθο, από απομονωμένα οροπέδια και κοφτερές βουνοκορφές.

        Υπάρχουν σπηλιές που από το πέρασμα του χρόνου, έχουν δημιουργηθεί σταλακτίτες στο εσωτερικό τους και δίνουν την αίσθηση μιας υπόγειας πόλης.

         Σήμερα η τηλεόραση έδειχνε ένα περίεργο φαινόμενο που έλαβε χώρα στην Αυστραλία. Εκεί ο ωκεανός σαπουνοποιήθηκε, έβγαλε αφρούς που με το κύμα και τον αέρα έφτασαν στην ακτή, κάλυψαν μάλιστα τη στεριά σε ύψος έως και 3 μέτρα.

         Οι ειδικοί, λένε ότι οφείλεται σε μόλυνση που προκλήθηκε από υγρά (όπως πετρέλαιο) που έπεσαν στη θάλασσα, καθώς και από διάφορες χημικές ουσίες που προκάλεσαν παράλληλα το θάνατο και την αποσύνθεση πολλών ψαριών.

          Για να δούμε, τώρα από μια άλλη σκοπιά ένα φυσικό φαινόμενο. Το νερό εξατμίζεται με την αύξηση της θερμοκρασίας και η υγρασία που σχηματίζεται ανεβαίνει ψηλά, εκεί πάνω από τα βουνά παγώνει γίνεται σύννεφο και μετατρέπεται σε βροχή.

          Πολλές φορές ακούμε ότι η βροχή που έπεσε είναι όξινη με  αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους ανθρώπους.

          Κάπως έτσι είναι ένας κύκλος αυτής της ζωής, όμως δεν είναι αυτός μόνο. Θα μπορούσαμε, ίσως, να πούμε ότι πρόκειται για την αλυσίδα της ζωής που αποτελείται από μια σειρά ομόκεντρων κύκλων δεμένων σε αλληλουχία ο ένας μετά τον άλλον και στενά συνδεδεμένων άρρηκτα μεταξύ τους.

          Ο κύκλος της καθαριότητας ή της ανακύκλωσης διαφόρων προϊόντων είναι κι αυτός ένας κρίκος της αλυσίδας.

          Στο τέλος δένουν όλοι σ΄ ένα ενιαίο σύνολο, φτάνοντας τη ζωή στα άκρα της ή καταστρέφοντάς την.

          Πόσες αντιθέσεις αλλά και ομοιότητες συνθέτουν αυτό το παζλ.

         Στην Αμερική υπάρχει ο μεγαλύτερος καταρράκτης του κόσμου που λέγεται η «πτώση των αγγέλων» αλλά και το «φαράγγι του διαβόλου» που από την πυκνή ομίχλη η ορατότητα είναι σχεδόν μηδενική.

        Πολλά από τα ανωτέρω οφείλονται σε ανθρώπινες αλόγιστες παρεμβάσεις στο περιβάλλον και άλλα σε φυσικά φαινόμενα.

        Αν επιθυμούμε να ζούμε σε καλύτερες συνθήκες, πρέπει να ακολουθούμε μόνο ορθολογικές και φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές όπως δεντροφυτεύσεις, συλλογή απορριμμάτων ανάλογα με το είδος τους και τοποθέτησή τους σε αντίστοιχους κάδους για ανακύκλωση, μείωση των ρυπογόνων εκπομπών καυσαερίων των εργοστασίων, χωροθέτηση χωματερών, εξοικονόμηση των διαθέσιμων πόρων και γενικά πρέπει να σκεφτόμαστε οικο-λογικά!

   

                                                                                ΑΘΗΝΑ CONTAINERS