Σεπτεμβριανά 1955: Μία τουρκική θηριωδία που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία που ιδρύθηκε στα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας γνωρίζοντας την ανωτερότητα του ελληνικού στοιχείου στην οικονομία, στον πολιτισμό
, στην παιδεία, αλλά και την πληθυσμιακή υπεροχή, από την αρχή εφάρμοσε σχέδια αφελληνισμού. Οι διωγμοί, οι μαζικοί εξισλαμισμοί, το παιδομάζωμα, οι σφαγές ήταν τα μέτρα που υιοθέτησαν για την συρρίκνωση του ελληνισμού, ώστε να εδραιωθούν αφού γνώριζαν ότι τα εδάφη που κατέκτησαν δεν τους ανήκαν ποτέ στο παρελθόν. Η Τουρκία σαν διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας συνέχισε και συνεχίζει μέχρι σήμερα την ίδια τακτική.

Τα γεγονότα στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955 στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη αποτελούν ένα ακόμη μέρος του συνεχούς διωγμού των Ελλήνων. Αφορμή για τo «πογκρόμ» του Σεπτέμβρη του 1955 στάθηκε ο επαναστατικός αγώνας των Κυπρίων τον Απρίλιο του ιδίου έτους εναντίον της Μεγάλης Βρετανίας αφού η τελευταία δεν αναγνώριζε το δικαίωμα του κυπριακού ελληνισμού για αυτοδιάθεση. Η Ελλάδα προσφεύγει στον ΟΗΕ για το Κυπριακό ενώ η Βρετανία συγκαλεί στο Λονδίνο Τριμερή Διάσκεψη εμπλέκοντας έντεχνα στο Κυπριακό και την Τουρκία η οποία είχε παραιτηθεί υπέρ της Αγγλίας από κάθε δικαίωμα της στην Κύπρο από το 1878 όταν είχε πουλήσει το νησί στους Βρετανούς.

Έτσι η Βρετανία κατορθώνει να καταστήσει το Κυπριακό ελληνοτουρκικό πρόβλημα, ενώ η ίδια αναλαμβάνει ρόλο μεσολαβητή ακυρώνοντας τον κυπριακό αγώνα για Ένωση με την Ελλάδα. Παράλληλα υποδεικνύει τις επόμενες πολιτικές κινήσεις καθώς και τις παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας και σε συνεργασία καλλιεργούν το κατάλληλο εχθρικό κλίμα κατά των Ελλήνων. Ο τουρκικός τύπος με ψευδή δημοσιεύματα εξάπτει τον τουρκικό φανατισμό, το σύμπλεγμα κατωτερότητας που πάντα αισθάνονταν οι Τούρκοι έναντι των Ελλήνων μετατρέπεται σε ανθελληνική υστερία.

Αιτία για να ξεκινήσουν οι αθλιότητες του τουρκικού όχλου σε βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης ήταν η είδηση ότι ανατινάχθηκε το σπίτι του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη από Έλληνες. Στην πραγματικότητα η «βόμβα» είχε τοποθετηθεί από τον Τούρκο φοιτητή στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης Οκτάι Εγκίν, ο οποίος ήταν γιος μουσουλμάνου βουλευτή στην Ελληνική Βουλή, σε συνεργασία με το προσωπικό του τουρκικού προξενείου της Θεσσαλονίκης. Τον εκρηκτικό μηχανισμό τον είχε προμηθευτεί από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίας και εξερράγη στην αυλή του κτηρίου χωρίς να προκαλέσει ζημιές. Πριν ακόμα μεταδοθεί η είδηση από τον τουρκικό τύπο συγκεντρώθηκαν μπροστά στο μνημείο του Κεμάλ στο Ταξίμ της Πόλης πλήθος φανατισμένων και οργανωμένων τούρκων, ενώ φορτηγά αυτοκίνητα μετέφεραν συνέχεια ομάδες κρούσης από άξεστους Τούρκους επαρχιώτες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το BBC του Λονδίνου μετέδωσε την είδηση της έκρηξης μισή ώρα προτού γίνει αυτή! Το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου ένα μαινόμενο πλήθος από 50.000 Τούρκους εξοπλισμένοι με τσεκούρια, ρόπαλα, αξίνες, σιδερένιους λοστούς, σφυριά και μπιτόνια βενζίνης στράφηκε κατά των Ελλήνων της Πόλης και των περιουσιών τους. Οι επιδρομείς φονιάδες υπό την καθοδήγηση της παρακρατικής οργάνωσης«η Κύπρος είναι τουρκική» και με συνθήματα «θάνατος στους γκιαούρηδες», «σφάξτε τους Έλληνες προδότες» και άλλα πολλά επιδόθηκαν σε κάθε είδους βαρβαρότητα. Βιασμοί γυναικών, μικρών κοριτσιών, αλλά και αγοριών, πυρπολήσεις εκκλησιών, οικιών, καταστημάτων, καταστροφή τάφων και κοιμητηρίων, λεηλασίες και κάθε είδους καταστροφή σε ελληνικά ιδρύματα είναι μόνο μερικές από τις βιαιοπραγίες που κράτησαν μέχρι τις πρωινές ώρες της 7ης Σεπτεμβρίου υπό τα βλέμματα της αστυνομίας και του στρατού.

Ο δημοσιογράφος Γ. Καράγιωργας υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της αγριότητας των τούρκων, σε ομιλία του για τα 40 χρόνια από τα Σεπτεμβριανά περιέγραψε κάποια περιστατικά, μεταφέρω εδώ μόνο δύο.

• Στο Γενή Σεχίρ, ώρα 7 το απόγευμα μέσα στη μέση του δρόμου, ο όχλος περικύκλωσε ένα κοριτσάκι 6 ετών, το παρέδωσε σ΄ έναν ημιπαράφρονα χαμάλη γνωστό ως «γορίλα» και εκείνος παρουσία δύο χιλιάδων ατόμων το εβίασε επανειλημμένως, ενώ το πλήθος ούρλιαζε, «αυτά παθαίνουν οι Έλληνες. Σκότωσέ την, σκότωσέ την την σκύλα την Ελληνίδα».
• Μόλις δόθηκε το σύνθημα της επιθέσεως, κύματα όχλου μπήκαν στην εκκλησία, για να την καταστρέψουν. Μέσα όμως βρισκόταν εκείνη την στιγμή ο αρχιδιάκονος, ο οποίος επιχείρησε να τους εμποδίσει. Οι Τούρκοι άρχισαν να τον ξυλοκοπούν και να προσπαθούν να του βγάλουν τα ράσα. Ο αρχιδιάκονος αντέστη, αλλά υπέκυψε. Από τις φωνές, τα ουρλιαχτά και την φασαρία ανησύχησε η μητέρα του ιερωμένου κι έντρομη έτρεξε στην εκκλησία. Το πλήθος την εκύκλωσε και άρχισε να την κτυπά, ενώ πιο πέρα ο γιος της δεμένος πισθάγκωνα σε μια καρέκλα μετεφέρετο από το πλήθος στην έξοδο. Εκεί αφού τον άφησαν, ανέθεσαν σε έναν αλήτη να τον ξυρίσει χωρίς σαπουνάδα. Όταν τον εξύρισαν, τον μετέφεραν στο καμπαναριό από κάτω και του 'καναν περιτομή. Ύστερα τον άφησαν εξαντλημένο και αιμορραγούντα.

Ο απολογισμός των βάρβαρων επεισοδίων ήταν, ο θάνατος 20 Ελλήνων και ο τραυματισμός άλλων 300 περίπου, ο βιασμός 200 Ελληνίδων - βιάστηκε επίσης ακόμη και έγκυος Ελληνίδα 6 μηνών, μπροστά στα μάτια του άντρα της - και αδιευκρίνιστος αριθμός ανδρών και αγοριών. Η καταστροφή 4348 εμπορικών καταστημάτων, 27 φαρμακείων, 26 σχολείων, 110 ξενοδοχείων, 73 εκκλησιών, 21 εργοστασίων, 3 εφημερίδων και περίπου 2600 οικιών. Όλα τα παραπάνω ήταν ελληνικές ιδιοκτησίες τις οποίες κατέστρεψε ο πολιτισμός του «εξπρές του μεσονυχτίου». Μετά τα επεισόδια η συρρίκνωση του Ελληνισμού στην Τουρκία είναι ραγδαία: από τις 100.000 περίπου Ελλήνων πριν τα επεισόδια δεν θα απομείνουν παρά μόνο λίγες χιλιάδες που δεν θα θυμίζουν σε τίποτα την ευημερούσα ελληνική μειονότητα.

Η βαρβαρότητα της Άγκυρας δεν ήταν η μόνη υπεύθυνη για τα απάνθρωπα αυτά γεγονότα. Η κυβέρνηση του Μεντερές είχε σχεδιάσει τα επεισόδια σε κεντρικό επίπεδο και ασφαλώς με αγγλική προτροπή. Στα βρετανικά αρχεία υπάρχουν έγγραφα τα οποία τονίζουν ότι θα ήταν ωφέλιμο για την Αγγλία ένας ξεσηκωμός στην Πόλη εναντίον των Ελλήνων. Είναι επίσης σημαντικό ότι Άγγλος διπλωμάτης σε τηλεγράφημα που έστειλε στο Λονδίνο από την Αθήνα αναφέρει «αρκεί ένα κτύπημα στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη για να προκληθεί μείζονα κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών, οι οποίες είναι άριστες αυτή την περίοδο».

Ο πρωθυπουργός Α.Μεντερές προσπάθησε να επιρρίψει τις ευθύνες στους κομμουνιστές αιφνιδιασμένος και αυτός από το μέγεθος της καταστροφής, αλλά και υπό το βάρος του διεθνούς τύπου που πρόβαλε τις τουρκικές θηριωδίες. Την πολιτική της συστηματικής εξόντωσης των μειονοτήτων στην Τουρκία φανερώνει και η κυνική δήλωση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ισμέτ Ινονού μετά τα γεγονότα, «είναι καλό που δεν αναμείχθηκε το κόμμα μας στα γεγονότα, όμως οι εκδηλώσεις αυτές ήταν πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το ελληνικό στοιχείο, που είναι ένας βραχνάς».

Η ελληνική κυβέρνηση ακολούθησε έναντι της Τουρκίας την πάγια πολιτική που εφαρμόζουν ως σήμερα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, περιορίστηκε σε διαβήματα προς την Άγκυρα!

Οι ΗΠΑ θα επιρρίψουν τις ευθύνες για τα γεγονότα της Πόλης στους Τούρκους, αλλά και στους Έλληνες! Επίσης δεν καταδίκασαν τα επεισόδια ούτε εξέφρασαν και την συμπάθεια τους στα θύματα, ενώ αξίωσαν να σταματήσουν οι ελληνοτουρκικές διενέξεις προς χάριν της Βορειοατλαντικής συμμαχίας. Από τότε οι ευαισθησίες των Αμερικανών ως προς τις μειονότητες ήταν επιλεκτικές. Η «αποκατάσταση» της εθνικής μας αξιοπρέπειας έγινε με την έπαρση της ελληνικής σημαίας και την ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη όπου και εκεί είχαν γίνει ανάλογα επεισόδια σε βάρος των Ελλήνων.

Ο Μεντερές πέντε χρόνια μετά θα ανατραπεί από στρατιωτικό πραξικόπημα, θα δικαστεί μαζί με τον υπουργό εξωτερικών Φ.Ζουρλού, θα κριθούν ένοχοι μεταξύ άλλων και για τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955 και θα καταδικαστούν εις θάνατον δια απαγχονισμού.

Δυστυχώς για την πατρίδα μας, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα αρνούνται να δουν την πραγματικότητα σε ότι αφορά την Τουρκία και να αναπροσαρμόσουν την πολιτική τους έναντι αυτής. Αρνούνται ακόμα και να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη ζωντανή παραποιώντας την ιστορία. Το Τουρκικό κράτος στηρίζεται σε συνεχείς γενοκτονίες και αποτελεί σταθερά απειλητική δύναμη για τον Ελληνισμό.

Σήμερα η Τουρκία προετοιμάζει αργά αλλά σταθερά το έδαφος για ανάλογα γεγονότα στην Θράκη μας. Σήμερα δεν είναι η Βρετανία αυτή που κινεί και σχεδιάζει την τουρκική απειλή στην Θράκη, αλλά οι ΗΠΑ και το αμερικανικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή και με Τούρκους πράκτορες. Αν δεν θέλουμε η Θράκη να αποτελέσει συνέχεια της Κωνσταντινούπολης και της Κύπρου τότε οφείλουμε από σήμερα κιόλας να ενεργήσουμε δυναμικά και αποτρεπτικά.

Οι τάφοι των μεγάλων δωρητών και ευεργετών μετά την βάρβαρη επίθεση των Τούρκων ιερόσυλων.

Ο πατριάρχης Αθηναγόρας θρηνεί στα συντρίμια της κατεστραμμένης εκκλησίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Υψομάθειο.

Η πρόσοψη ενός πυρπολημένου σπιτιού Ελλήνων. Οι Τούρκοι έκαψαν και κατέστρεψαν περισσότερα από 2.600 Ελληνικά σπίτια, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν τον Ελληνισμό της Πόλης.

Η είσοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου φυλάγεται από Τούρκους στρατιώτες. Ο πατριάρχης Αθηναγόρας και οι άλλοι κληρικοί κρατήθηκαν υπό περιορισμό εντός του κτιρίου σαν όμηροι.

Βιβλιογραφία 

1. Αλησμόνητες Πατρίδες του Ελληνισμού, εκδόσεις «Κεσόπουλος», 2001.
2. Τι στοίχισε στην Ελλάδα η προς αυτή «πολιτική των ίσων αποστάσεων», του Ιωάννη Χολέβα, εκδόσεις «Πελασγός», 1998.

πηγή:www.e-grammes.gr

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

 

Δείτε ακόμη: 

Εκείνον τον Σεπτέμβριο στην Πόλη… (μια συγκλονιστική ιστορία- και για μεγάλα παιδιά)

 

Για να θυμόμαστε και να μαθαίνουμε και στα παιδιά μας αυτά που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε…

 

Ὁ πατέρας εἶχε φύγει ἀπό τό πρωί γιά τήν Πρίγκιπο καί τά δύο κορίτσια κάνοντας τίς βραδινές ἑτοιμασίες συζητοῦσαν χαμηλόφωνα. Δέν ἤθελαν νά ἀργήσει ἀπόψε νά ἔρθει ὁ πατέρας.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἀπό τό ἀπόγευμα ἀκούγονταν ἄσχημες φῆμες στή ρωμαίικη συνοικία. Κάτι γιά ἕνα ἐπεισόδιο στήν Ἑλλάδα, κάτι γιά τίς ἐξεγέρσεις στή μακρινή Κύπρο, δέν ἤξεραν καί καλά. Γι’ αὐτό καί περίμεναν τόν πατέρα. Κάτι θά ἤξερε ἐκεῖνος νά τούς πεῖ.
Τό ρολόι χτύπησε ἐννιά. Ξαφνικά, μέσα στήν ἡσυχία ἀκούστηκε ἕνα τρομερό βουητό, ἕνας θόρυβος πού ὁλοένα μεγάλωνε.
— Θάνατος στούς γκιαούρηδες!
— Σπάστε, γκρεμίστε, εἶναι γκιαούρης!
Τά δύο κορίτσια ἔτρεξαν τρομαγμένα στό παράθυρο.
— Παναγιά μου! Φώναξε ἡ μεγάλη.
Ἑκατοντάδες Τοῦρκοι, κρατώντας λο- στούς, πέτρες καί βενζίνη εἶχαν ξεχυθεῖ καί ἔκαιγαν καί ἔσπαγαν τά πάντα. Ἔσπαγαν καί χειροκροτοῦσαν.
Θεέ μου… ποῦ βρέθηκαν ὅλοι αὐτοί;
— Τρέξε! Φώναξε ἡ μιά τους καί ἁρπάζοντας τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας ὅρμησε ἔξω ἀπό τό δωμάτιο. Ἤδη ἀκούγονταν δυνατά χτυπήματα στήν πόρτα. Σίγουρα θά τήν ἔσπαγαν.
— Παναγιά μου βόηθα!… γρήγορα στήν ἀποθήκη τῆς αὐλῆς!
Μπῆκαν μέσα καί ἔκλεισαν γερά ἀπό πίσω τους τήν πόρτα.
-Θεέ μου… Κάνε νάμήν τό σκεφτοῦν… Ἄγριες φωνές χαρᾶς ἀκούστηκαν. Τά εἶχαν καταφέρει. Εἶχαν μπεῖ στό σπίτι. Ἡ μικρή θέλησε νά βγεῖ, νά δεῖτί κάνουν.
— Κάτσε κάτω σοῦ λέω. Θές νά μᾶς βροῦν; ψιθύρισε συγχυσμένη ἡ μεγάλη.
Θυμωμένοι ἀκούγονταν τώραοἱ Τοῦρκοι. Δέν εἶχαν βρεῖ κανέναν μέσα. Καί σάν νά
ἔπρεπε κάπου νά βγάλουν τή μανία τους κατέστρεφαν ὅ,τι ἔβρισκαν μπροστά τους.
Στήν αὐλή ἔφτανε ὁ θόρυβος ἀπό σπασμένα γυαλιά καί χτυπήματα στούς τοίχους.
Ἡ μικρή ἔκλαιγε πιά μέ λυγμούς. Καί ἄν ἔφτανε τώρα ὁ πατέρας; Τί θά τοῦ ἔκαναν;
Γιατί ἡ μητέρα νά μήν εἶναι ἀνάμεσά τους νά τίς σώσει; Τήν εἶχαν χάσειτόσο νωρίς…
Σιγά σιγά ἄρχισε νά ξεμακραίνει ὁ θόρυβος. Σάν νά ἡσύχαζε ἡ γειτονιά. Αὐτές
ὅμως δέν ἀποφάσιζαν νά βγοῦν. Τό εἶχαν πάρει ἀπόφαση. Ἐκεῖ θά περνοῦσαν τό
βράδυ τους.
Ὁ πατέρας ἦρθε τήν ἄλλη μέρα. Τίς βρῆκε νά κοιμοῦνται στήν ἀποθήκη, ἔχοντας στήν ἀγκαλιά τους τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Τίς ξύπνησε. Ἔπρεπε νά πᾶνε στό ἑλληνικό Προξενεῖο. Εἶχε πάρει αὐτό τό βράδυ τήν ἀπόφασή του. Θά ἔφευγαν γιά τήν Ἑλλάδα.
Βγαίνοντας ἀπό τό σπίτι ἀντίκρυσαν κάτι πού ξεπερνοῦσε κάθε φαντασία. Σπίτια,
μαγαζιά, περιουσίες, ὅλα κατεστραμμένα. Σφίχτηκε ἡ καρδιά τῶν κοριτσιῶν. Δέ μίλησαν.
Στό Προξενεῖο ὑπῆρχε ἀρκετός κόσμος. Ἦταν πολλοί οἱ Ἕλληνες πού εἶχαν ἔρθει ἐκεῖ γιά τόν ἴδιο λόγο. Ἐκεῖ μπόρεσαν ἐπιτέλους νά μάθουν τί εἶχε γίνει. Τήν προηγούμενη μέρα- διαδιδότανε- κάποιος ἄγνωστος εἶχε βάλει ἐκρηκτικό μηχανισμό στό σπίτι τοῦ Κεμάλ Ἀτατούρκ στή Θεσσαλονίκη. Ἀμέσως εἶχαν κυκλοφορήσει στήν Πόλη ἐφημερίδες μέ φωτογραφίες τοῦ καμένου σπιτιοῦ. Στό μεταξύ, Τοῦρκοι πού εἶχαν ἔρθει ἀπό τά βάθη τῆς Τουρκίας τίς προηγούμενες μέρες, εἶχαν σημαδέψει τά σπίτια καί τά καταστήματα τῶν Ἑλλήνων. Ὅταν ἔφτασε τό νέο τοῦ ἐμπρησμοῦ, βγῆκαν στούς δρόμους καί ἐκδικήθηκαν καταστρέφοντας ὅλες τίς ἑλληνικές περιουσίες.
….……………………………………
Σήμερα τά δύο κορίτσια, πού ἔχουν πιά μεγαλώσει, ζοῦν στήν Ἑλλάδα. Δέν ἐπέστρεψαν ποτέ στήν Πόλη. Ὄχι τόσο γιατί δέν μπόρεσαν, ὅσο γιατί ἡ ἀνάμνηση τῶν ἐπεισοδίων ἐκείνης τῆς νύχτας τίς κρατοῦσε μακριά.
Λίγα χρόνια ἀργότερα οἱ ἔρευνες εἶχαν δείξει τήν ἀλήθεια. Ἡ ἐνέργεια αὐτή σχεδιαζόταν πολύ νωρίτερα ἀπό ἐκείνη τή νύχτα, μέ τή βοήθεια ξένων δυνάμεων. Τόν ἐκρηκτικό μηχανισμό στήΘεσσαλονίκη τόν εἶχε τοποθετήσει κάποιος νεαρός Τοῦρκος, ὕστερα ἀπό ἐντολή τῆς τουρκικῆς κυβέρνησης. Ἀπό τήν ἔκρηξη εἶχαν προκληθεῖ ἐλάχιστες ζημιές, ὅμως στήν Πόλη κυκλοφόρησαν ἀμέσως παραποιημένες φωτογραφίες τοῦ σπιτιοῦ πού τό ἔδειχναν κατεστραμμένο καί ἄρχισαν οἱ προσχεδιασμένες καταστροφές.
Ἡ ἑλληνική συνοικία, μετά ἀπό ἐκείνη τή νύχτα καί ἀπό κάποια μέτρα τῆς τουρκικῆς κυβέρνησης πού ἀκολούθησαν, εἶχε σχεδόν ἀδειάσει. Οἱ περιουσίες τῶν Ἑλλήνων εἶχαν καταστραφεῖ. Οἱ δύο ἀδελφές, πού κοριτσάκια τότε εἶχαν φύγει ἀπό τήν Πόλη, συναντιοῦνται πιά καί μιλᾶνε γιά ἐκεῖνα τά ἀξέχαστα χρόνια πού ζοῦσαν στήν Πόλη τῶν ὀνείρων, τήν Πόλη πού ἔχασε πιά τήν αἴγλη της, μετά τή φυγή τῆςψυχῆς της, τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ.
Πετρωνία από το Περιοδικό Προς τη Νίκη, Σεπτέμβριος 2013 313

*Βασισμένο σέ μαρτυρία Κωνσταντινουπολίτισσας.
.

Επιμέλεια Alexia-momyof6

http://antexoume.wordpress.com 

http://yiorgosthalassis.blogspot.com