Σοκ έχει προκαλέσει έρευνα που έγινε στο Σαν Φρανσίσκο για το κατά πόσο τα συσκευασμένα τρόφιμα μολύνονται από τις πλαστικές συσκευασίες τους. Οι ερευνητές βρήκαν πυρίμαχα υλικά στο βούτυρο, νονυλφαινόλη στον χυμό μήλου και το βρεφικό γάλα, καρκινογόνο στυρένιο στα κινέζικα νουντλς που πωλούνται σε συσκευασίες από πολυστυρένιο. Διαπίστωσαν ακόμη την ύπαρξη συστατικών του τεφλόν σε ποπ κορν για φούρνο μικροκυμάτων, διβουτυλοκασσίτερου σε μπίρα, μαργαρίνη, μαγιονέζα, επεξεργασμένο τυρί και κρασί, καθώς και τη διήθηση οιστρογονικών ουσιών στο νερό από τα πλαστικά μπουκάλια.
Στο πλαίσιο της έρευνας που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Environmental Health Perspectives», οι ερευνητές έβαλαν πέντε οικογένειες να τρώνε επί τρεις ημέρες τρόφιμα που δεν έχουν έρθει σε επαφή με πλαστικό. Το αποτέλεσμα άφησε άναυδους τους επιστήμονες. Τα επίπεδα της δισφαινόλης Α (bpa), του οργανικού συστατικού που χρησιμοποιείται για να σκληραίνει το πλαστικό, έπεσαν κατά δύο τρίτα. Και όχι μόνο αυτό. Τα επίπεδα του φθαλικού δι-(2-αιθυλoεξυλo) εστέρα (DEHP), της ουσίας που κάνει τα πλαστικά ευλύγιστα και διαφανή, αλλά επηρεάζει την τεστοστερόνη, ακόμη και την αναπαραγωγή στον άνδρα, μειώθηκαν στο μισό.
Για όλα ευθύνονται οι πλαστικές συσκευασίες, το πλαστικό που χρησιμοποιείται για τα μπουκάλια νερού και χυμών, οι πλαστικές συσκευασίες παγωτών και βουτύρου, οι πλαστικές σακούλες για τις κομμένες και πλυμένες σαλάτες, αποφαίνεται σε άρθρο της στην «Ουάσιγκτον Ποστ» η Σούζαν Φρέινκελ, συγγραφέας του βιβλίου «Πλαστικό: Μια τοξική ιστορία αγάπης».
Οι διατροφικοί αυτοί κίνδυνοι σίγουρα δεν είναι καινούργιοι. Ηδη από τη δεκαετία του 1930, οι πρώτες έρευνες είχαν αρχίσει να ενοχοποιούν τη δισφαινόλη Α, που είναι ίσως το πιο επίμαχο από τα χημικά στις συσκευασίες τροφίμων και μιμείται το φυσικό οιστρογόνο στο σώμα. Πολλοί ερευνητές έχουν συνδέσει την έκθεση σε χαμηλές δόσεις δισφαινόλης Α με μελλοντικές παθήσεις, όπως καρκίνος του μαστού, καρδιοπάθειες και διαβήτης. Ομως άλλες έρευνες δεν διαπίστωσαν κάποια σχέση.
Ο Καναδάς χαρακτήρισε τη δισφαινόλη Α τοξική τον Οκτώβριο του 2010, αλλά η βιομηχανία τροφίμων και οι κανονιστικές αρχές των ΗΠΑ και άλλων χωρών υποστηρίζουν πως οι ανησυχίες είναι υπερβολικές.
Από το 1958, η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ανέλυσε και ενέκρινε 3.000 χημικές ουσίες που μπορούν να χρησιμοποιούνται σε επαφή με τρόφιμα. Είναι τα λεγόμενα «έμμεσα πρόσθετα»: δεν μιλάμε δηλαδή για τις ουσίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των φαγητών, αλλά γι' αυτές που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των συσκευασιών - και οι οποίες περνούν στα φαγητά. Το επίπεδο ασφαλείας είναι αντιστρόφως ανάλογο προς την ποσότητά τους που μπορεί να καταλήξει στο πιάτο. Και αρκετοί επιστήμονες θέλουν τώρα να μελετήσουν τη «σωρευτική» δράση που έχουν οι ουσίες αυτές στον οργανισμό.
Στο πλαίσιο της έρευνας που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Environmental Health Perspectives», οι ερευνητές έβαλαν πέντε οικογένειες να τρώνε επί τρεις ημέρες τρόφιμα που δεν έχουν έρθει σε επαφή με πλαστικό. Το αποτέλεσμα άφησε άναυδους τους επιστήμονες. Τα επίπεδα της δισφαινόλης Α (bpa), του οργανικού συστατικού που χρησιμοποιείται για να σκληραίνει το πλαστικό, έπεσαν κατά δύο τρίτα. Και όχι μόνο αυτό. Τα επίπεδα του φθαλικού δι-(2-αιθυλoεξυλo) εστέρα (DEHP), της ουσίας που κάνει τα πλαστικά ευλύγιστα και διαφανή, αλλά επηρεάζει την τεστοστερόνη, ακόμη και την αναπαραγωγή στον άνδρα, μειώθηκαν στο μισό.
Για όλα ευθύνονται οι πλαστικές συσκευασίες, το πλαστικό που χρησιμοποιείται για τα μπουκάλια νερού και χυμών, οι πλαστικές συσκευασίες παγωτών και βουτύρου, οι πλαστικές σακούλες για τις κομμένες και πλυμένες σαλάτες, αποφαίνεται σε άρθρο της στην «Ουάσιγκτον Ποστ» η Σούζαν Φρέινκελ, συγγραφέας του βιβλίου «Πλαστικό: Μια τοξική ιστορία αγάπης».
Οι διατροφικοί αυτοί κίνδυνοι σίγουρα δεν είναι καινούργιοι. Ηδη από τη δεκαετία του 1930, οι πρώτες έρευνες είχαν αρχίσει να ενοχοποιούν τη δισφαινόλη Α, που είναι ίσως το πιο επίμαχο από τα χημικά στις συσκευασίες τροφίμων και μιμείται το φυσικό οιστρογόνο στο σώμα. Πολλοί ερευνητές έχουν συνδέσει την έκθεση σε χαμηλές δόσεις δισφαινόλης Α με μελλοντικές παθήσεις, όπως καρκίνος του μαστού, καρδιοπάθειες και διαβήτης. Ομως άλλες έρευνες δεν διαπίστωσαν κάποια σχέση.
Ο Καναδάς χαρακτήρισε τη δισφαινόλη Α τοξική τον Οκτώβριο του 2010, αλλά η βιομηχανία τροφίμων και οι κανονιστικές αρχές των ΗΠΑ και άλλων χωρών υποστηρίζουν πως οι ανησυχίες είναι υπερβολικές.
Από το 1958, η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ανέλυσε και ενέκρινε 3.000 χημικές ουσίες που μπορούν να χρησιμοποιούνται σε επαφή με τρόφιμα. Είναι τα λεγόμενα «έμμεσα πρόσθετα»: δεν μιλάμε δηλαδή για τις ουσίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των φαγητών, αλλά γι' αυτές που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή των συσκευασιών - και οι οποίες περνούν στα φαγητά. Το επίπεδο ασφαλείας είναι αντιστρόφως ανάλογο προς την ποσότητά τους που μπορεί να καταλήξει στο πιάτο. Και αρκετοί επιστήμονες θέλουν τώρα να μελετήσουν τη «σωρευτική» δράση που έχουν οι ουσίες αυτές στον οργανισμό.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε διατυπώστε τα σχόλια σας στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ κι όχι γκρίκλις διότι είμαστε κληρονόμοι της πιο δημοφιλούς και πλούσιας γλώσσας στον κόσμο. Επίσης παρακαλούμε το περιεχόμενο των σχολίων είτε είναι θετικά είτε αρνητικά, να μην περιέχει ύβρεις, διότι ως πολιτισμένοι άνθρωποι οφείλουμε να διατηρήσουμε ενα επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψιν οτι ενδεχομένως να παρακολουθούν κι ανήλικα παιδιά το ιστολόγιο. Όπως και να ΄χει, κάθε άποψή σας είναι σεβαστή αρκεί να διατυπώνεται με κόσμιο τρόπο. Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση.